Ο Αντώνης Βαρδής, εδώ και τρεις μήνες, δεν μένει πια εδώ. Ο γιος του Γιάννης , η κόρη του Καλλιστώ και η σύζυγός του Φιλοθέη, αποφάσισαν στην ημέρα των μνημόσυνών του να μαγειρέψουν για άστεγους και να τα μοιράσουν στην πλατεία στο Μοναστηράκι.
«Ο Αντώνης αυτό θα ήθελε. Έτσι και αλλιώς όταν ζούσε είχε τόσο απλή και ανθρώπινη ζωή που το πρώτο πράγμα που τον ένοιαζε ήταν να μπορεί να στέκεται στο πλευρό ανθρώπων που χρειαζόταν βοήθεια», δήλωσε στο protothema.gr.
Και κατόπιν πρόσθεσε: «Ο Αντώνης Βαρδής ήταν πάνω από όλα ένας φυσιολογικός, γήινος άνθρωπος χωρίς ίχνος έπαρσης. Η ζωή του ήταν απλή, λιτή και εκείνος είχε μία ιδιαίτερα ευαίσθητη και ζεστή καρδιά. Πάντα. Όχι μόνο με τους συναδέλφους του αλλά και με απλούς ανθρώπους που γνώριζε ο ίδιος ήταν. Πονούσε όταν έβλεπε κάποιον να πονά, να υποφέρει. Αυτό που τον έκανε ακόμη περισσότερο να θέλει να βοηθήσει αυτούς που έβλεπε πως υποφέρουν ειδικότερα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης από ένα σημείο και μετά έγινε για εκείνον τρόπος ζωής».
Ακόμα μίλησε για το γεγονός πως ο σύζυγός της βοηθούσε πάντα όποιον είχε ανάγκη. «Ήταν κάτι αυθόρμητο για εκείνο και δεδομένο. Αυτό που τον ευχαριστούσε ήταν μια κίνηση αλληλεγγύης, μια ένδειξη αγάπης προς τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη, ένα χαμόγελο, ένας ζεστός λόγος και ένα ζεστό πιάτο φαγητό. Δεν υπήρχε αυτή η έννοια της ελεημοσύνης αλλά η ουσιαστική έννοια της ανάγκης για προσφορά για αγάπη. Δοτικός ήταν ο Αντώνης με όλους».
Πώς ξεκίνησε όμως όλη αυτή η δραστηριοποίησή του σε αυτό το επίπεδο προσφοράς; «Νομίζω πως έπαιξε ρόλο και η γνωριμία που είχε με έναν άνθρωπο τον οποίο πολύ εκτίμησε ο Αντώνης και στάθηκε όσο μπορούσε στο πλευρό του όταν εκείνος είχε την ανάγκη του. Μιλάω για τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο ο οποίος ήταν ένας άστεγος, νεοάστεγος της εποχής της κρίσης και τον οποίο γνώρισε τυχαία ο Αντώνης σε κάποια από τις εξορμήσεις του στο κέντρο της Αθήνας. Έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να ευαισθητοποιηθεί ακόμη περισσότερο με αυτά τα κοινωνικά ζητήματα ο Αντώνης η γνωριμία του αυτή. Άλλωστε αύριο επί της ουσίας θα τελεστούν τα «ψυχικά δώρα» για τα τρίμηνα του Αντώνη, από την οικογένεια του, τους φίλους του, τους συνεργάτες του και όλους όσους αγαπούν τον Αντώνη με την πολύτιμη βοήθεια από τον «”Άλλο Άνθρωπο”, τον Κωνσταντίνο Πολυχρονόπουλο που ήταν εμπνευστής της ιδέας της κοινωνικής κουζίνας, με τον οποίο είχε γνωριστεί ο Αντώνης, σε μια βραδινή μας «βόλτα αλληλεγγύης» , στους δρόμους της Αθήνας. Η ιδέα της κοινωνικής κουζίνας “Ο Άλλος Άνθρωπος” είναι μια ένδειξη αγάπης προς τους συνανθρώπους μας, με την ελπίδα να αφυπνιστούν συνειδήσεις και να γίνουν και άλλες παρόμοιες δράσεις. Δεν κάνουμε ‘φιλανθρωπία’, ούτε ‘ελεημοσύνη’, με την σημερινή έννοια των λέξεων. Μαγειρεύουμε ζωντανά, τρώμε όλοι μαζί και ζούμε όλοι μαζί! Ένα γεύμα με συνανθρώπους μας στο δρόμο. Καθένας από εμάς, είναι ένας “Άλλος Άνθρωπος”, αρκεί να το θέλει…».
Πώς είναι η καθημερινότητα τρεις μήνες μετά; «Η μυρωδιά του είναι ακόμη εδώ, άρα ο Αντώνης δε θα φύγει ποτέ ουσιαστικά από μέσα μου από τις καρδιές της οικογένειάς του. Αυτό νομίζω τα λέει όλα και ίσως να απαλύνει κάπως τον πόνο που δυστυχώς ο χρόνος δε μπορεί να γιατρεύσει σε μικρό χρονικό διάστημα. Νομίζω ουσιαστικά ποτέ. Η απώλεια στοιχίζει και είναι παντοτινή».
from LikeLarissa.gr http://ift.tt/1A872n3
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου